Hoe je van jezelf kunt houden

Leren hoe je van jezelf kunt houden, kan verdomd moeilijk zijn.

Ik ga hier realistisch zijn.

Terwijl veel artikelen, boeken, sprekers en leraren een etherische gloed rond zelfliefde schilderen… vallen die pas op NADAT je door het sombere innerlijke werk en het zoeken naar je ziel bent gegaan.

Bijvoorbeeld:

• Hoe kun je leren hoe je meer van jezelf kunt houden als je geest letterlijk met zichzelf in oorlog is?
• Hoe kun je van jezelf leren houden als je een hekel hebt aan wat je in de spiegel ziet?
• Hoe kun je leren van jezelf te houden als je omgeving giftig en deprimerend is?
• Hoe kun je leren van jezelf te houden als je geen positieve rolmodellen hebt?
• Hoe kun je leren hoe je meer van jezelf kunt houden als mensen je bestempelen als egoïstisch en nalatig?

Hoe, hoe, hoe?

Hoewel ik niet beweer alle antwoorden te kennen, ben ik hier al een tijdje mee bezig. Ik heb ontzettend veel met mezelf geëxperimenteerd, veel van mijn eigen trauma’s doorstaan en anderen geholpen hetzelfde te doen, met een aantal heerlijke en verrassende resultaten.

Hoewel dit artikel niet direct alle bovenstaande vragen zal beantwoorden, heb ik de tools, technieken, leringen en bronnen verstrekt die je nodig hebt om de grote veranderingen aan te brengen, allemaal beproefd door mij.

Wat is zelfliefde?

Zelfliefde is de vergeving, acceptatie en respect voor wie je diep van binnen bent, inclusief al je mooie en afschuwelijke delen.

Als je van jezelf houdt, zorg je voor jezelf, respecteer je je beperkingen, luister je naar je behoeften en respecteer je je dromen genoeg om ernaar te handelen.

Als je van jezelf houdt, zijn je geluk, gezondheid en vervulling allemaal van het allergrootste belang, omdat je beseft dat je zonder jezelf lief te hebben nooit echt van anderen kunt houden.

Voordelen van zelfliefde

Zelfliefde verlicht, verbetert en verdiept elk aspect van het leven. Hier zijn enkele van de vele voordelen van leren hoe je meer van jezelf kunt houden:

• Meer tolerantie voor je gebreken en zwakheden
• Meer zelfvertrouwen
• Meer zelfvergeving
• Gezondere mentaliteit (en minder zelf saboterende gedachten)
• Verbeterd vermogen om je persoonlijke bestemming te ontdekken en te vervullen
• Meer liefde, acceptatie en mededogen voor jezelf
• Meer liefde, acceptatie en mededogen voor anderen
• Verbeterde relaties
• Verbeterde vriendschappen
• Verbeterd werkleven
• Meer authentieke verbindingen met mensen
• Meer vreugde en dankbaarheid voor het leven
• Meer speelsheid, creativiteit en spontaniteit
• Gezondere en verstandige keuzes
• Betere toegang tot nieuwe kansen
• Verbeterde mentale gezondheid (en minder angst en depressie)
• Diepere toegang tot iemands ziel en spirituele pad

We zijn opgegroeid in een samenleving (en waarschijnlijk een gezin) waar we niets over zelfliefde hebben geleerd.

Ons hele vroege leven hebben we geleerd hoe we het leven moeten lezen, schrijven, berekenen, bouwen, theoretiseren, bestuderen en analyseren. We leerden hoe we ‘alsjeblieft’ en ‘dankjewel’ moesten zeggen, en ook wat acceptabel en onacceptabel was voor anderen en de samenleving als geheel, maar de meesten van ons slaagden er niet in om één essentiële dimensie van het leven te leren: zelf liefde.

Als kind kan ik me niet herinneren dat ik geleerd heb hoe belangrijk het is om van jezelf te houden; van het stellen van gezonde grenzen, weten hoe je ‘nee’ en ‘ja’ moet zeggen als je het meent, en leren hoe je voor jezelf kunt zorgen, zelfs ten koste van anderen.

Vaak is je geleerd ‘anderen boven jezelf te stellen’ en niet veel aandacht te besteden aan je eigen behoeften.

Zelfverloochening en zelfopoffering waren twee van de belangrijkste waarden die in onze kinderjaren werden onderwezen, en tot op de dag van vandaag worden ze nog steeds benadrukt als de kenmerken van een “vriendelijke, zorgzame en waardige mens”.

Helaas, zoals ik later in mijn leven leerde, leerden deze twee waarden me niets meer dan de diepe emotionele en psychologische pijn van een zelfopgelegde martelaar zijn zonder echt begrip van hoe voor mezelf te zorgen, of voor anderen.

Het resultaat van het niet leren van de waarde van eigenliefde in de kindertijd en het aannemen van de sociaal aanvaardbare gedaante van martelaar zijn, is depressie, bitterheid, angst, wrok en een zeer zwak gevoel van eigenwaarde.

Maar ook al heb je tijdens je jeugd misschien niet geleerd hoe je van jezelf kunt houden, de deur naar kansen staat nog steeds voor je open.

Maar laten we, voordat we door die deur lopen, een enorme mythe onderzoeken die verband houdt met zelfliefde (en in stand wordt gehouden door dezelfde samenleving die je leerde een extern gerichte martelaar te zijn)

Is zelfliefde egoïstisch?

Af en toe kun je expliciet horen zeggen of impliceren dat zelfliefde egoïstisch is. Misschien leef je in een gezin dat elke vorm van zelfzorg veroordeelt en giftige zelfopoffering en martelaarschap viert. Of misschien werk je in een omgeving waar zelfliefde wordt bespot of cynisch wordt gezien.

Hoe dan ook, het is belangrijk om deze enorme misvatting in de kiem te smoren.

Zelfliefde is niet egoïstisch. Waarom? Want zonder voor jezelf te zorgen, ben je niet in staat om echt voor anderen te zorgen. Zelfliefde is eigenlijk goed voor andere mensen, niet alleen voor jezelf.

Als je echt van jezelf kunt houden en jezelf kunt accepteren, ben je in staat anderen veel vollediger lief te hebben en te accepteren.

Om een analogie te gebruiken: hoe kan een lege beker worden gebruikt om de dorst van een ander te lessen? Het is onmogelijk. Evenzo is het voor ons onmogelijk liefde te geven als we ons niet eerst hebben gevuld.

Het is een algemeen bekend psychologisch feit dat een slechte behandeling van jezelf resulteert in de slechte behandeling van anderen.

Dus de volgende keer dat je je schuldig begint te voelen omdat je tijd aan jezelf besteedt of voor je eigen behoeften zorgt, herinner jezelf er dan aan dat je door zelfliefde te beoefenen in feite je vermogen om van anderen te houden, versterkt.

Wat de wetenschap zegt over eigenliefde

Talrijke onderzoeken hebben aangetoond dat het nuttig is om van onszelf te leren houden.

Hier zijn enkele voorbeelden van bevindingen die zijn ontdekt:

• Zelfacceptatie is de sleutel tot een gelukkiger leven
• Zelfcompassie resulteert in het nemen van betere gezondheidsbeslissingen
• Vriendelijk zijn voor jezelf resulteert in minder angst en depressie
• Zelfcompassie vermindert de stress die tot uitstelgedrag leidt
• Zelfzorg kan je helpen je doelen te bereiken
• Zelfliefde kan je ondersteunen bij tegenslagen

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is leren hoe je van jezelf kunt houden geen new age onzin, het is eigenlijk een van de slimste beslissingen die je in je leven kunt nemen.

De donkere kant van zelfliefde

Leren hoe je meer van jezelf kunt houden, kan van binnen helemaal warm en wazig aanvoelen.

Maar het is niet altijd rozengeur en zonneschijn.

De waarheid is dat de meeste mensen je niet willen steunen. Niet alleen dat, maar de samenleving als geheel zal je blijven bombarderen met giftige subliminale boodschappen, zoals:

• Je moet ervoor zorgen dat mensen je aardig vinden en accepteren.
• Je moet de behoeften van anderen altijd en zonder uitzondering boven die van jezelf stellen.
• Je moet je aanpassen aan de status quo en erin passen.

En als het om de mensen om je heen gaat:

• Je moet ongelukkig en ontevreden zijn, net als wij.

De realiteit is dat de meeste mensen er niet van houden om echt gelukkig te zijn: in plaats daarvan geven ze de voorkeur aan comfort, stabiliteit, veiligheid en controle. Waarom? Omdat veiligheid en voorspelbaarheid de meest comfortabele manier is om te leven volgens sociaal-culturele normen.

Helaas is de kinderlijke mentaliteit om veiligheid te zoeken juist wat (de meeste) mensen zo terughoudend maakt om je reis naar zelfliefde te ondersteunen.

Wanneer je het minder bereisde pad bewandelt, spreek je direct tegen waar anderen zoveel moeite in hebben gestoken, comfort en middelmatigheid. Je wordt onvermijdelijk een bedreiging.

Door mensen uit te dagen om hun keuzes, acties en denkwijzen te heroverwegen door middel van jouw gedrag, wek je onbedoeld twijfel aan jezelf op bij anderen. En heel weinig mensen zijn dapper genoeg om eerlijk naar zichzelf te kijken en te veranderen.

De waarheid is dat wanneer je zelfliefde gaat beoefenen, je een sociale ketter wordt. Je steekt uit. Je past er niet meer bij. Je bent niet langer een van die schaapjes van “ellende houdt van gezelschap” die gedijt op zelfmedelijden en cynisme. En dit brengt je ineens in een erg ongemakkelijke positie, een positie waarin je moet kiezen tussen het smalle pad of het brede, gemakkelijke pad.

Sommigen van ons geven het op. Anderen van ons houden vol, maar verdorren onder het gewicht van sociale druk. Maar dan gaan sommigen van ons verder op dat eenzame pad, getroost door enkelen onderweg, maar verder vechten ze tegen de constante aanval van ‘je bent niet goed genoeg’, ‘je zou moeten zijn zoals wij’, ‘je bent het niet waard’, ‘ je bent zo egoïstisch. ‘

Van jezelf houden, echt en onvoorwaardelijk van jezelf houden in dit tijdperk, is een adembenemende prestatie. Het is een uitzonderlijk zeldzame praktijk waar veel mensen over praten, maar weinigen weten echt hoe ze het gesprek moeten voeren.

Hoe je kunt voorkomen dat anderen je naar beneden trekken

Zoals we zojuist hebben onderzocht, zal je onvermijdelijk te maken krijgen met mensen die het oneens zijn, je wens om van zelfliefde een manier van leven te maken, afkeuren of ronduit uitdagen.

Hier is hoe je het grotere plaatje kunt zien en kunt voorkomen dat ze je naar beneden trekken:

1. Realiseer je dat andere mensen bang zijn en pijn hebben

Een belangrijk onderdeel van het leren hoe je meer van jezelf kunt houden, is leren om de manier waarop anderen je behandelen niet zo persoonlijk op te vatten.

Vraag jezelf af: hoe kan iemand die alleen voorwaardelijke liefde kent, je onvoorwaardelijke liefde geven? Dat is alsof je verwacht dat een baby een berg beklimt. Het gebeurt niet, en het kan ook niet gebeuren.

Wat heeft het daarom voor zin om te rouwen om het onmogelijke? Wat heeft het voor zin om ongelukkig te raken over de mensen in je leven die je niet alleen niet steunen, maar ook tegen je spreken?

Alleen al hun daden spreken van het bittere gebrek aan ware liefde dat ze hebben ervaren. Is dat niet zo erg triest?

De meeste mensen hebben niet alleen geen onvoorwaardelijke liefde, ze zitten ook gevangen in een onderwereld van angst en pijn. Deze angst en pijn zijn beide afkomstig van de illusie dat ze gescheiden zijn van het leven, dat het mensen zijn die een levenservaring hebben, in plaats van dat het leven een menselijke ervaring heeft.

Als je je eenmaal realiseert dat mensen bang zijn en pijn hebben, neemt het de angel uit hun afkeurende blikken en mishandeling van je weg en het maakt de energie vrij om jezelf van meer eigenliefde te voorzien.

Zodra dit besef je raakt, reageer je niet meer op hun negativiteit en begin je medeleven met hen te voelen en het is dit precieze mededogen dat hen in verwarring brengt en soms is het genoeg om hen te motiveren hetzelfde pad te proberen.

2. Realiseer je dat hoe andere mensen je behandelen een weerspiegeling is van hoe zij zichzelf behandelen

Het doet pijn om de enige in je sociale kring te zijn die probeert verantwoordelijkheid voor je leven te nemen. Het doet pijn om afgewezen te worden door je vrienden, familie of beide omdat je een andere weg inslaat.

Leren hoe je onmiskenbaar meer van jezelf kunt houden, doet pijn, en andere keren voelt het zalig en wonderbaarlijk aan. Maar als er een les is die je kunt wegnemen uit de manier waarop mensen je behandelen, is het deze: hun acties weerspiegelen vaak hoe ze zichzelf behandelen.

Denk je dat iemand die je slecht behandelt, denkt dat hij superieur is aan jou? Vaker wel dan niet is het antwoord een dikke “NEE”.

Ze behandelen je slecht omdat ze op de een of andere manier door jou worden bedreigd. Tenzij ze klinische narcisten of psychopaten zijn, zijn de meeste mensen diep onzeker en bang.

Hoe meer je tegen de stroom ingaat, hoe bedreigender je voor hen wordt. Begrijp dit, en je vermogen om zelfliefde te beoefenen zal veel gemakkelijker en duidelijker worden.

Is het mogelijk om ‘onvoorwaardelijk van jezelf te houden?

Tenzij je een hoog niveau van spirituele volwassenheid en Eenheid hebt bereikt, is onvoorwaardelijke zelfliefde niet iets dat van nature komt. In plaats daarvan moet je ervoor werken.

Als spirituele wezens die een menselijke ervaring hebben, wordt ons leven gekenmerkt door hoogte-, dieptepunten en plateaus. In sommige periodes van ons leven vieren we wie we zijn en hebben we vertrouwen in onze capaciteiten.

In andere periodes zullen we ons onzeker, lelijk, dik, rommelig, onbemind en helemaal rot voelen. Dit is allemaal normal. In feite zou je deze cyclus binnen een week of zelfs een dag kunnen doorlopen!

Het belangrijkste hier is om zelfliefde diep in te bedden in je spirituele ontwakingsoefening. Als de tijd daar is en je wordt uitgedaagd, kun je mindfulness en bewustzijn oefenen.

In plaats van je te laten meeslepen in zelfhaat, zal je in staat zijn om zelfcompassie te oefenen. In plaats van je lichaam te verwaarlozen, weet je wanneer je zelfzorg moet oefenen.

Je kunt misschien mystieke momenten van volledige zelfliefde en acceptatie ervaren, maar dit zijn vluchtige momenten die niet lang duren. Om van eigenliefde en acceptatie meer een consistente ervaring te maken, moet je het elke dag bewust oefenen. Geen excuses!

Dus de boodschap hier is deze:

Wees niet boos als je zelfliefde en zelfhaat afwisselt. Het is normaal om door ups en downs te gaan. Maar hoe meer je elke dag oefent om jezelf te omhelzen, hoe beter je kunt omgaan met wat het leven je te bieden heeft.

Kom tot rust.

Gun jezelf een pauze.

Onthoud dat ‘het verwerven’ van zelfliefde gewoon iets anders kan zijn dat je gebruikt om jezelf in elkaar te slaan en je een mislukkeling te voelen.

Doe het rustig aan. Dit betekent dat je kunt oefenen met het accepteren en vergeven van alle dingen die in je opkomen, inclusief onzekerheid, schaamte, schuldgevoelens en zelfoordeel.

Terug naar alle artikelen