Innerlijke vrede is wat we voelen als ons lichaam, geest, hart en ziel in rust is. In plaats van ernaar te streven onszelf en anderen te beheersen of te verzetten, voelen we een gevoel van diepe acceptatie, vergeving, liefde en mededogen. Innerlijke vrede is synoniem met in contact zijn met je Ware Natuur of Ziel. En bovenal kan innerlijke vrede alleen en altijd plaatsvinden in het huidige moment (dat is alles wat we werkelijk hebben).
De sleutel tot het vinden van innerlijke vrede
Simpel gezegd, innerlijke vrede is het bijproduct van loslaten en overgeven.
Het gaat niet om het najagen, nastreven en proberen om rust te ‘verdienen’. Dat kan niet. Proberen te ‘vechten’ voor innerlijke vrede is tegenstrijdig en zinloos: het verdiept ons lijden alleen maar.
In plaats daarvan gaat het vinden van innerlijke vrede over het opgeven van onze behoefte aan controle en vechten. In wezen zou je kunnen zeggen dat het gaat over opgeven, maar niet op een ontkrachtende manier. Het is eerder een vorm van berusting die gebaseerd is op een dieper begrip dat het leven alles wat we ervaren perfect orkestreert voor onze groei en expansie. Daarom, waarom de noodzaak om constant alles tegen te werken?
“Maar betekent dit niet dat ik een opschepper of deurmat zal worden waar mensen misbruik van kunnen maken?” vraag je je misschien af. Nee. Leven vanuit een plaats van loslaten en overgeven gaat niet over jezelf laten gebruiken of misbruiken. We moeten nog steeds zelfzorg, zelfrespect en eigenliefde beoefenen. Dit kan betekenen dat we grenzen stellen, nee zeggen en onszelf uit schadelijke situaties verwijderen. Maar het betekent ook dat we onze wrok, schuld en haat jegens anderen opgeven. Zie je het verschil? Het leven draait om balans.
Laten we een eenvoudige oefening proberen die je zal helpen om visceraal te begrijpen wat innerlijke vrede is:
Ga ergens rustig zitten. Span vervolgens je hele lichaam aan. Stel je voor dat je in een strakke bal wordt geknepen. Houd dat 30 seconden vast. Word zo gecontracteerd mogelijk. Maak jezelf super stijf en ongemakkelijk. Laat dan los. Voel je hoe ruim je lichaam nu is? Zo is innerlijke vrede – behalve dat het van binnenuit straalt.
12 manieren om innerlijke rust te vinden
Zoals we nu weten, is innerlijke vrede een beweging van openen, overgeven en loslaten.
Maar wat laten we precies los?
Laten we, zoals altijd, eerst in onszelf kijken en alle vormen van innerlijk conflict zien die we met ons meedragen. Dit kan een pijnlijke en uitdagende oefening zijn voor ons ego om mee om te gaan, maar het is enorm belangrijk.
Hier zijn twaalf manieren om innerlijke rust te vinden samengevat:
1. Wees je bewust van de loopband voor zelfverbetering
Om te voorkomen dat dit artikel weer zo’n “X-manieren-om-jezelf”-artikel wordt, wil ik erop wijzen dat de spirituele zoektocht zelf contraproductief kan zijn. De wens om onszelf voortdurend te verbeteren, te herstellen en te genezen kan (zeer snel!) een soort loopband worden die ons vasthoudt. Er is niets mis met het zoeken naar groei en verandering. Maar weet alsjeblieft dat je op een kernniveau al Heel bent. Je geest is misschien gefragmenteerd, ja, maar je essentie is al Heel en Compleet. Dit begrijpen kan je veel stress en burn-out besparen, waardoor je de rust die er al diep in je zit niet proeft.
Lees daarom in dit verband de rest van dit artikel met een lichte geest en hart. Alles zal gebeuren wanneer het moet gebeuren. De volgende adviezen zijn slechts aanwijzingen en plaatsen die jou op jouw niveau kunt verkennen en verdiepen. Geen stress, geen haast.
Dus met dat voorbehoud, laten we naar de volgende mentale samentrekking gaan die je van je vrede berooft:
2. Stop met te verwachten dat het leven en de mensen anders zouden moeten zijn
Dit is de realiteit: je kunt verwachten, en verwachten, en verwachten, en verwachten … maar wat gebeurt er aan het eind van de dag? Je voelt je uitgeput, wrokkig, verbitterd, gestrest en hopeloos. Wat een verspilling van tijd, energie en moeite! Zoveel van ons ongeluk komt voort uit verwachtingen. En meestal zijn onze verwachtingen totaal onbewust, met andere woorden, we zijn ons er niet van bewust dat we zoveel van andere mensen en het leven zelf eisen. Waarom zijn verwachtingen zwaar? Verwachtingen veranderen helemaal niets: het zijn hersenscheten. Kun je andere mensen veranderen? Nee. En dat is gewoon het leven. Mensen veranderen pas als ze dat willen. Dit begrijpen is het begin van innerlijke vrede.
Reflectie:
Wil je liever weerstand bieden aan de waarheid van dit huidige moment, of zou je liever een omarming van de realiteit worden? Probeer vast te stellen welke verheven en onrealistische verwachtingen je van andere mensen hebt. Hier zijn enkele voorbeelden: “Mijn man zou netter moeten zijn”, “Mijn baas zou meer om mijn gevoelens moeten geven”, “Mijn vriend zou niet zo’n luidruchtige mond moeten zijn; Ik wou dat ze anders was,’ ‘Die chauffeur moet leren hoe hij goed moet rijden!’ enz. Let op de prevalentie van het woord “zou” hier. Wat te doen in plaats daarvan? Laat mensen zijn wat ze zijn, in het besef dat wanneer de tijd rijp is, ze zullen veranderen (of niet). Uiteindelijk is het niet jouw plaats om verandering in hen te forceren (omdat je dat niet kunt).
3. Laat wrok en rancune los
Wrok + rancune = eigengerechtigheid … en laten we eerlijk zijn, je oprecht verontwaardigd voelen is extreem verslavend op een giftige manier. Wanneer we obsessief fouten uit het verleden van anderen weghouden, zeggen we in wezen tegen onszelf: “Ik heb het recht om mijn eigen ellende in stand te houden.” Maar zal het je op je sterfbed echt schelen wie gelijk heeft en wie ongelijk? Vasthouden aan wrok is niet alleen infantiel, maar het wordt ook slecht besteed aan het focussen op de details van het leven.
Reflectie:
Visualisaties en rituelen kunnen je helpen om pijn uit het verleden los te laten en een nieuw hoofdstuk in het leven te beginnen. Je kunt bijvoorbeeld op een vel papier schrijven wat iemand jou heeft aangedaan. Als je klaar bent, verbrand je dat stuk papier totdat het afbrokkelt tot as. Dit is een krachtig ritueel dat kan helpen bij het symboliseren van ‘loslaten’. Als alternatief zou je je kunnen concentreren op het cultiveren van vergeving door je te concentreren op hoe je eerst jezelf kunt vergeven.
4. Ga zitten met je emoties (en omarm ze)
Niemand van ons houdt ervan om ongemakkelijke emoties te voelen, en daarom is het heel gewoon dat we ze onderdrukken, weerstaan of vermijden. Helaas zorgt dit voor emotionele onderdrukking, wat een blokkade is voor innerlijke vrede. Hier is het ding: je gevoelens verbergen is niet hetzelfde als ermee omgaan. Alleen omdat je gevoelens tijdelijk verdwijnen, wil nog niet zeggen dat ze helemaal weg zijn. Sterker nog, hoe langer je ze onderdrukt, hoe groter ze worden. En hoe groter deze emoties worden, hoe meer je een extreem gebrek aan innerlijke rust voelt.
Reflectie:
Kies ervoor om je emoties zacht en medelevend te laten opkomen zonder weerstand of oordeel. Begrijp dat jij het niet bent, jij bent de ruimte die ze ervaart. Als er oordelen komen, laat ze dan opstaan en wegvallen. Hoewel het in het begin erg moeilijk kan zijn om je emoties te laten voelen, zul je jezelf op de lange termijn oprecht dankbaar zijn. (Opmerking: denk eraan een rustige plek te vinden om dit te doen en diep adem te halen.)
5. Stop met verdwalen in het verleden of de toekomst
De realiteit is dat het verleden en de toekomst niet bestaan op dit huidige moment; alles wat nu bestaat is NU. Hoewel dit voor de meeste mensen logisch is, nemen de meesten van ons het niet ter harte. Door te verdwalen in spijt uit het verleden of toekomstige angsten, verliezen we volledig het contact met het geaarde huidige moment. Onvermijdelijk zijn hartzeer, spanning en overbelasting … het spul waar zenuwinzinkingen van gemaakt zijn!
Reflectie:
Gebruik je emoties als triggers voor mindfulness. Of gebruik de ongemakkelijke sensaties in je lichaam als wake-up calls om jezelf te aarden. Gaat je hart sneller kloppen? Beschouw dat als een teken dat je afdwaalt in de wereld van je geest. Gebruik deze aardingstechnieken om je weer terug te brengen naar aarde. Dit zal je helpen om weer contact te maken met een gevoel van innerlijke rust.
6. Wees je bewust van je obsessieve behoefte om te controleren
Als voormalig ‘controlefreak’ weet ik hoe erg het is om constant in een uitgeputte, bedrade toestand te zijn. Als je de obsessieve behoefte hebt om alles te beheersen, zal je een meester planner zijn die elke situatie probeert te voorspellen en te dwingen tot wat je wilt of denkt aan te kunnen. Dit staat natuurlijk gelijk aan enorme hoeveelheden stress en angst – de antithese van innerlijke vrede.
Reflectie:
Controle is een product van angst, van wantrouwen jegens jezelf en je vermogen om om te gaan met wat het leven je ook brengt. Als je eenmaal de aangeboren veerkracht en kracht van je geest gaat zien, ga je op jezelf vertrouwen en sta je daardoor open voor het leven. Lees mijn artikel over het vinden van je innerlijke kracht voor meer hulp. De obsessieve behoefte aan controle is ook nauw verbonden met perfectionist zijn. Leren hoe je van jezelf kunt houden is een krachtig tegengif voor perfectionisme.
7. Omarm het onaangenaam zijn
“Innerlijke vrede begint op het moment dat je ervoor kiest om een andere persoon of gebeurtenis je emoties niet te laten beheersen.” – Pema Chodron
Door iedereen aardig gevonden willen worden is zo’n groot probleem in onze samenleving. In een wereld waar ons wordt geleerd om onze eigenwaarde te halen uit externe prestaties en hoe populair we zijn, is het bijna onvermijdelijk dat we bijna allemaal in deze val trappen. We laten onze angst voor wat andere mensen denken ons leven beheersen. De waargenomen gedachten van anderen worden onze gevangeniscellen. We hebben zo’n slecht fundament van innerlijke eigenwaarde en liefde dat we het bijna altijd zoeken bij bronnen buiten onszelf. Wanneer we ons authentieke zelf negeren om aardiger en acceptabeler te zijn, geven we onze persoonlijke kracht weg.
Reflectie:
Leer te accepteren dat je onaanvaardbaar bent voor anderen. Leer het allerergste te omarmen: een hekel hebben. Dit betekent niet dat je een eikel bent, maar het betekent wel dat je moet leren je behoeften en wensen te respecteren. Stel je het ergste voor dat zou kunnen gebeuren als iemand een hekel aan je zou hebben, bijvoorbeeld: “Mijn gesprekken met hen kunnen ongemakkelijk zijn, ze kunnen over mij roddelen …” enz. Maar kun je daar mee omgaan? Ik zou een gok wagen om te zeggen ja, dat kan! Leren hoe je zelfcompassie kunt oefenen, is een krachtige manier om de misvatting door iedereen aardig te willen zien te doorzien. Het begint allemaal met mededogen.
8. Laat de martelaar of het slachtoffer los
Het aannemen van de rol van martelaar of slachtoffer onder welke omstandigheid dan ook is een daad van zelf sabotage op onbewust niveau. Wat is een slachtoffer? Een slachtoffer is iemand die gelooft dat hij geen persoonlijke macht heeft en dat hij een slachtoffer is van het lot. Ze worden bepaald door zelfmedelijden. Wat is een martelaar? Een martelaar is iemand die zichzelf onnodig opoffert voor anderen en dit als een vorm van manipulatie gebruikt. Ze worden bepaald door zelfopoffering. Beide rollen houden chaos en stress in stand – het tegenovergestelde van innerlijke vrede.
Reflectie:
Denk na over de overtuigingen die je hebt over jezelf, anderen en het leven. Slachtoffers en martelaren worden ondersteund door een spervuur van onrealistische, onlogische en schadelijke overtuigingen zoals: “Ik kan mijn lot niet veranderen”, “De mensheid is altijd egoïstisch”, “Het leven is tegen mij”, “Mijn eigenwaarde komt van hoeveel ik geef”, enzovoort. Zie mijn artikel over het overwinnen van de slachtoffermentaliteit voor meer informatie.
9. Vergeef jezelf (en dus anderen)
Weigeren om jezelf te vergeven voor fouten, rommel, vermeende mislukkingen, fouten of tekortkomingen uit het verleden is vaak een product van een laag zelfbeeld. En als we naar de wortels van dit lage gevoel van eigenwaarde gaan, vinden we vaak giftige kernovertuigingen die ons vertellen dat we ‘van nature slecht’, ‘niet goed genoeg’ zijn, enzovoort. Helaas betekent een gebrek aan zelfvergeving dat je eerder vasthoudt aan wrok en bitterheid jegens anderen. Waarom? Als we niet weten hoe we onszelf moeten vergeven, weten we ook niet hoe we anderen moeten vergeven. Hoe kun je vanuit een lege beker aan anderen geven?
Reflectie:
Leer om je eigen beste vriend te worden. Begin de reis van het leren om zelfzorg en zelfliefde te oefenen. Je bent 24/7 bij jezelf – dus onthoud hoe belangrijk het is om jezelf vriendelijk te behandelen. Je zult er ook baat bij hebben om je kernovertuigingen nauwkeurig te onderzoeken als een gebrek aan zelfvergeving een probleem voor je is.
10. Je hoeft niet “perfect” te zijn
Perfectionisme bevordert chronische stress en burn-out. Ik heb een groot deel van mijn leven alles perfect willen doen, alles perfect willen zeggen en in wezen de perfecte persoon willen zijn. Wat een tijdverspilling! We weten intellectueel dat niemand perfect kan zijn, maar toch hebben we op de een of andere manier de neiging om vast te lopen in dit soort negatieve cycli, meestal onbewust. Als je nooit helemaal tevreden bent met wat je doet of met wie je bent, is de kans groot dat je een perfectionist bent. Onthoud dat perfectie in het leven niet bestaat, want het leven draait om groei en verandering. Perfectie daarentegen is een onveranderlijke staat, een staat van dood, een staat die we in het leven niet kunnen bereiken.
Reflectie:
Begrijp dat perfectie niet bestaat – het is totaal mythologisch, onwaar en onrealistisch. Het is oké om onvolmaakt te zijn. Het is oké om gebreken te hebben. In feite zal het omarmen van je gebreken door middel van een oefening zoals schaduwwerk je aantrekkelijker maken voor anderen. Mensen voelen zich aangetrokken tot kwetsbaarheid. Het belangrijkste is dat het omarmen van je imperfectie je zal helpen om meer innerlijke vrede te voelen.
11. Laat de behoefte om gelijk te hebben los
Ik ben opgegroeid met een vader die altijd de behoefte voelde om zijn gevoel van ‘gelijk hebben’ te beschermen, zelfs tot het punt van voortdurend ruzie maken en venijnig debatteren onder elkaar en andere mensen met verschillende perspectieven. Het duurde niet lang voordat ik de gewoonte ook aannam (en sindsdien hard heb gewerkt om los te laten).
Het is absoluut vermoeiend om te proberen je behoefte te beschermen om je “goed” en superieur aan anderen te voelen. Als je de mogelijkheid omarmt dat je het bij het verkeerde eind hebt, krijg je ruimdenkendheid, empathie, nederigheid en innerlijke vrede. We hebben niet altijd gelijk, en dat is oké.
Reflectie:
Begrijp dat je echt kunt leren en groeien door te accepteren dat je ongelijk hebt. Weigeren om je te vergissen leidt tot een soort innerlijke stagnatie – een vorm van innerlijke dood waarbij je stevig en koppig vastzit in één positie. Dat klinkt als een bevroren lijk voor mij. De aard van het leven is verandering en transformatie. Ja, ongelijk hebben is een angel voor het ego, maar dat is veel beter dan in een egoïstische, doodlopende positie van juistheid te blijven die je innerlijke vrede steelt. Als je moeite hebt om de behoefte om gelijk te hebben los te laten, kun je altijd een oefening proberen, zoals ochtendaffirmaties. Affirmaties helpen om onbewuste gewoontes te herprogrammeren. Door een affirmatie te zeggen als: “Het is oké om ongelijk te hebben”, “Ik accepteer de pijn van leren en groeien”, of “Ik omarm de aangeboren nederigheid in mij” zal je helpen open te staan voor nieuwe perspectieven.
12. Stop met in het verleden of de toekomst te blijven hangen
Er zijn veel redenen waarom we ervoor kiezen om in het verleden of in de toekomst te leven, maar ze zijn allemaal zinloos. Leven in het verleden is leven in de dood, omdat we leven in wat was in plaats van wat nu is. Hoe meer we vastzitten in het verleden, hoe minder we in het heden echt ten volle kunnen leven. Hetzelfde geldt voor de toekomst: het is nog niet gebeurd. Stop met het uitstellen van je vreugde en innerlijke vrede voor een fantastisch moment of idealistische situatie in de toekomst die waarschijnlijk nooit zal gebeuren.
Misschien is het grootste gevaar van in het verleden of in de toekomst blijven hangen, dat je je nooit echt levend voelt in het huidige moment wat het enige moment is. Je kunt niet dankbaar zijn voor wat je al hebt. Je kunt de magie en schoonheid om je heen niet absorberen. Dat is niet alleen tragisch, maar het is ook een belangrijke reden waarom zovelen van ons geen innerlijke vrede hebben.
Reflectie:
Oefen dankbaarheid of vind vreugde in wat je nu al hebt. Zie mijn artikel over dankbaar zijn voor meer begeleiding. Het leren van enkele mindfulness-oefeningen, wat een pad is naar bewustzijn van het huidige moment, zal ook enorm helpen.
Andere manieren om innerlijke vrede te ervaren
Nu we de belangrijkste innerlijke denkwijzen en gewoonten hebben onderzocht die lijden veroorzaken, volgen hier enkele andere eenvoudige oefeningen voor innerlijke vrede die je kunt onderzoeken:
- Breng vaak tijd door in de natuur – dit is een krachtige manier om contact te maken met je innerlijke bron van vrede en rust
- Maak ruimte voor eenzaamheid – tijd alleen doorbrengen helpt je om je te heroriënteren op de aangeboren sereniteit van je hart en ziel
- Omarm essentialisme en minimalisme – vereenvoudig je leven en verplichtingen en geef prioriteit aan je innerlijke vrede (de externe wereld beïnvloedt je interne wereld en vice versa)
- Mediteer elke dag – zelfs als je geen “goede mediteerder” bent, besef dan dat er zoveel vormen van meditatie zijn om te proberen, van mantra’s en visualisatie tot dansen en vipassana
Er zijn natuurlijk veel manieren om meer innerlijke rust in je leven uit te nodigen, maar dit zijn de essentiële.
***
Onthoud dat je in de kern de stilte en innerlijke vrede bent die je zoekt.
Bevrijding gaat niet over zoeken en zoeken: het gaat over loslaten. Het gaat over verbinding maken met wat al en altijd hier is onder de turbulentie van de geest. Hoe bewuster je je kunt worden van de samentrekkingen en geconditioneerde patronen van je geest, hoe meer bevrijd je zult zijn om in de oceaan van je wezen te verblijven, in plaats van alleen maar verstrikt te raken in de golven.