Laag zelfbeeld en de illusie van perfectie

“De ergste eenzaamheid is om niet op je gemak te zijn met jezelf.” – Mark Twain

De simpele waarheid is dit:

Als je ernaar streeft om je dromen te verwezenlijken, om de vrijheid te hebben om jezelf te zijn, om spiritueel te evolueren, om je eigen pad te bewandelen …

… zal je nooit een bevredigend leven kunnen leiden, tenzij je jezelf ontdoet van een laag zelfbeeld en de moed van zelfvertrouwen verwerft.

Op mijn reis van zelfontdekking, zelfbewustzijn en zelfliefde zijn dit enkele van de geheimen die ik heb geleerd:

Waarom we worstelen met een laag zelfbeeld?

“Perfectie is niet wanneer er niets toe te voegen is, maar wanneer er niets meer is om weg te nemen.”– Antoine de Saint-Exupéry

We worden geboren met een aangeboren gevoel van erbij willen horen.

Naarmate we ouder worden, helpt de samenleving ons om het idee van perfectie te vormen, of wat “goed genoeg” is.

Kortom, we moeten een idee creëren om naar te leven, zodat we ons door iedereen geaccepteerd kunnen voelen.

Onze ouders vertellen ons wat ze van ons verwachten, net als onze broers en zussen, onze leraren en onze religies.

De samenleving gebruikt de media om ons voortdurend bloot te stellen aan perfectie, van advertenties die ons vertellen hoe verouderd onze bezittingen zijn in vergelijking met hun nieuwe producten, tot prachtige modellen die crèmes, diëten of proteïne repen verkopen.

Vergelijking is een van de grootste obstakels bij het vinden van eigenwaarde. We gebruiken het om een andere standaard van ‘perfectie’ voor acceptatie te vinden.

Via sociale media sites zoals Facebook of Instagram gebruiken we voortdurend onze vrienden, familie en collega’s om hun financiële succes te meten, of hoe gelukkig ons leven is vergeleken met dat van hen, of in ieder geval wat ze ervoor kiezen om te delen.

Maar de waarheid is dat we alleen de oppervlakte van het leven van andere mensen zien, en we kennen alle onvolmaaktheden van ons, maar toch gebruiken we deze verkeerde oppervlakteperceptie als richtlijn voor hoe “goed” we het doen.

Door te proberen goed genoeg te zijn en geaccepteerd te worden, creëren we een onwerkelijk beeld van perfectie dat we niet kunnen waarmaken.

Als we onze onvolmaaktheid beseffen, wijzen we onszelf af.

De wortels van een laag zelfbeeld

Hoe laag je gevoel van eigenwaarde is, hangt af van hoeveel verlangen je had om ergens bij te horen, en hoe bereid je was om je eigenliefde en je waardigheid op te geven om je geaccepteerd te voelen.

Als we een fout maken, proberen we die snel te verdoezelen, en als we dan alleen zijn, voelen we ons schuldig omdat we ons bewust worden van hoe dom en onbekwaam we zijn.

Diep van binnen is onvolmaakt zijn onvergeeflijk voor de persoon die zichzelf afwijst. Deze persoon voelt zich vals en gefrustreerd dat ze hun beeld van perfectie niet waarmaken, dus plegen ze zelfsabotage.

Zelfsabotage kan in vele vormen voorkomen, denk aan: negatief denken, drugs, te veel eten, fysieke zelfbeschadiging en het onbewust aangaan van gewelddadige relaties zijn enkele voorbeelden. Een laag zelfbeeld is een zichzelf in stand houdende cyclus.

We hebben het gevoel dat we ons idee van ‘perfect’ niet waarmaken, dus het geeft ons een reden om onze passiviteit te rechtvaardigen om iets slechts in ons leven te veranderen.

Dit leidt er onvermijdelijk toe dat we ons overgeven aan meer zelfsabotage, wat resulteert in een steeds grotere afstand tot ons beeld van perfectie (bijvoorbeeld dik, werkloos, drugsverslaafd, eenzaam, geestesziek).

In wezen verlamt ons verlangen naar perfectie ons vermogen om te veranderen, en het berooft ons van de geneugten en vreugden van wat het onvolmaakte leven biedt.

Perfectie is de dood

Letterlijk, het is de dood.

Als je nadenkt over de definitie van perfectie, is dat wanneer iets zijn uiteindelijke staat heeft bereikt.

Perfectie is wanneer iets niet kan worden verbeterd.

Maar het leven is een constante fluctuatie en alles wat leeft, groeit en verandert voortdurend.

Gedurende ons hele leven leren we voortdurend, zelfs tot onze laatste ademhaling.

Wanneer kunnen we echt zeggen dat we ‘compleet’ zijn, dat we niets kunnen verbeteren? Alleen als we in een kist worden gestopt!

Denk nooit aan het leven in termen van: “Wees perfect!”, maar benader het leven in plaats daarvan als “wordt beter!”

Waarom je bang bent om te falen

Het verlangen naar perfectie heeft veel bijwerkingen, waarbij faalangst de belangrijkste is.

Angst om te falen verlamt ons vermogen om onze dromen en passies na te jagen.

Ooit, wanneer ik ergens in faalde, interpreteerde ik het altijd als een gevolg van wie ik was.

Ik nam aan dat mijn succes een directe weerspiegeling was van mijn aangeboren kwaliteiten, b.v. intelligentie, intellect, sociale aanleg, en had niets te maken met de omstandigheden.

Als er iets mis ging, was het niet dat ik iets had gedaan dat niet goed werkte, het was een persoonlijke onbekwaamheid, het was dat ik een aangeboren eigenschap van perfectie miste.

Als ik een iemand mee uit vroeg en werd afgewezen, was dat omdat ik ontoereikend was, en niet omdat die persoon bijvoorbeeld niet hoorde wat ze van me wilden horen, of ze al interesse hadden in iemand anders – of ze hadden een hele slechte dag op het werk.

Wat je doet, en het resultaat van wat je doet, vormt het beeld van wie je denkt te zijn, of met andere woorden: je eigenwaarde.

Maar het goede nieuws is dat, ongeacht wie je denkt dat je bent, wat je doet iets is waar je controle over hebt, dat je kunt veranderen en verbeteren door te oefenen. En als je het kunt veranderen, zal het veranderen wie je denkt te zijn.

Ik dacht dat ik nooit anderen kon voorzien van inzichten in hun omstandigheden.

Maar wie ik ook dacht dat ik was, ik ontwierp deze website en ben begonnen en had nooit kunnen bedenken dat ik zoveel mensen zou bereiken met de dingen die ik doe.

Hoe meer zelfvertrouwen te krijgen?

“Mensen meten hun achting voor elkaar af aan wat ieder heeft, en niet aan wat ieder is… Niets kan je vrede brengen behalve jezelf.” – Ralpho Waldo Emerson

Het woord ‘Courage of moed’ komt van het Latijnse ‘Cor’ wat hart betekent.

Tegenwoordig gebruiken we het woord om heldhaftige acties te beschrijven, maar in zijn puurste oorsprong betekende het “je mening uitspreken door je hele hart te luchten”, of met andere woorden, jezelf emotioneel kwetsbaar maken.

Zelfacceptatie is een instrument van Eigenliefde, dat is om je onvolkomenheden te vergeven, om te accepteren dat je geen perfect persoon bent en dat je dat ook niet hoeft te zijn, en dat je het beeld van perfectie dat je onbewust hebt gecreëerd, nooit zult waarmaken.

Een laag zelfbeeld komt voort uit zelfsabotage, uit een onbewust en overgeërfd gebrek aan zelfacceptatie van wie je bent, van wie je werkelijk bent. Het tegenovergestelde van zelfsabotage is eigenliefde.

Hoe meer eigenliefde we hebben, hoe meer we vergeven en accepteren wie we zijn, inclusief fouten en onvolkomenheden, en hoe minder we onszelf zo hard zullen veroordelen.

We beoordelen anderen ook naar ons beeld van perfectie, en natuurlijk voldoen ze niet aan onze verwachtingen.

Als we liefde en verbondenheid volledig willen ervaren, moeten we geloven dat we liefde en erbij horen waard zijn.

Als je niet van jezelf kunt houden, waar je liefde vandaan komt, hoe kun je dan echt van iemand anders houden?

En de enige manier waarop je zelfliefde kunt ervaren, is door je echte zelf te zijn – door te respecteren en te accepteren wie dat ook is.

De meesten van ons zijn maar al te bereid om onze integriteit, de trots die we op onszelf hebben, te verkopen om iemand te zijn die meer acceptabel is voor anderen door te roddelen en dwaze culturele trends van mode, drugs, bendes en negatieve mentaliteiten te omarmen.

Begin met zelfliefde om meer zelfvertrouwen te krijgen. Hier zijn enkele bronnen die je kunnen helpen:

Wat is jouw ervaring met een laag zelfbeeld? Wat heeft je geholpen om je sterker te maken en te verheffen? Zet het in de opmerkingen.

Terug naar alle artikelen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *