Schaduwzelf: hoe je je innerlijke duisternis kunt omarmen

“Onder het sociale masker dat we elke dag dragen, hebben we een verborgen schaduwkant: een impulsief, gewond, verdrietig of geïsoleerd deel dat we over het algemeen proberen te negeren. De schaduw kan een bron van emotionele rijkdom en vitaliteit zijn, en erkennen dat het een weg naar genezing en een authentiek leven kan zijn.” – C. Zweig & S. Wolf

Als je echt eerlijk bent over groeien, veranderen en het leven ten volle leven, zal je op een gegeven moment veel delen van jezelf tegenkomen die je moeilijk – zo niet volledig verontrustend – zult vinden om te accepteren.

Deze lelijke en angstaanjagende delen van onszelf zijn elementen van het Schaduw Zelf of de donkere kant van onze natuur.

Op het gebied van psychologie besteedde de beroemde psycholoog Carl Jung veel aandacht aan dit probleem van het ‘schaduwzelf’, waarbij hij diep geïnvesteerd had in het onderzoek van oude esoterische kennis en spirituele geschriften om niet alleen de geest van de mens te behandelen, maar ook zijn ziel.

Als reactie op zijn serieuze preoccupatie creëerde Jung het Archetypes-model, een concept waarin hij geloofde dat onze onbewuste geest gefragmenteerd of gestructureerd is in verschillende ‘zelven’. Deze ikken proberen te organiseren hoe we verschillende emoties, situaties en uitdagingen in het leven ervaren. Twee van Jungs belangrijkste archetypen zijn de persona en het schaduwzelf.

De geboorte van het schaduwzelf

“Het is een angstaanjagende gedachte dat de mens ook een schaduwkant aan zich heeft, niet alleen bestaande uit kleine zwakheden, maar uit een positief demonische dynamiek. Het individu weet hier zelden iets van; voor hem, als individu, is het ongelooflijk dat hij ooit in alle omstandigheden boven zichzelf zou uitstijgen. Maar laat deze ongevaarlijke wezens een massa vormen, en er komt een woedend monster te voorschijn.” – Carl Jung

Dus wat is precies de “Persona” en “Schaduw zelf”?

Wat is de persona?

Welnu, de Persona definieert volgens Jung wie we zouden willen zijn en hoe we door de wereld willen worden gezien. Het woord “persona” is afgeleid van een Latijns woord dat letterlijk “masker” betekent, maar in dit geval kan het woord metaforisch worden toegepast, waarbij het alle verschillende sociale maskers vertegenwoordigt die we dragen bij verschillende groepen mensen en situaties.

Wat is het schaduwzelf?

Aan de andere kant is het schaduwzelf een archetype dat deel uitmaakt van de onbewuste geest en is samengesteld uit onderdrukte ideeën, instincten, impulsen, zwakheden, verlangens, perversies en gênante angsten. Dit archetype wordt vaak beschreven als de donkere kant van de psyche, die wildheid, chaos en het onbekende vertegenwoordigt. Jung geloofde dat deze latente energie in ons allemaal aanwezig is en in veel gevallen een sterke bron van creatieve energie vormt.

We zijn allemaal puur geboren, als blanco doeken. Maar op een bepaald moment tijdens de ontwikkeling van onze kindertijd leren we kennis die ons leert om dingen te scheiden in goed en kwaad. Op het moment dat we van deze boom van kennis eten, worden onze schaduwen geboren en beginnen we onszelf in meerdere delen te verdelen. Bovendien beginnen we in ons culturele socialisatieproces die eigenschappen in ons op te lossen die acceptabel zijn voor de samenleving (de persona), en die welke onaanvaardbaar zijn (die later worden verborgen – de schaduw).

Dit is waar de Persona en Schaduw zelf hand in hand gaan: de Persona is het beminnelijke gezicht dat we aan de wereld presenteren, terwijl de schaduw het gezicht is dat we voor de wereld verbergen.

De creatie van de niet-authentieke maar sociaal aanvaardbare Persona bracht de creatie van de authentieke maar vervloekte schaduw voort. Beide zijn onafscheidelijk.

Zoals Jung uitlegde:

“Wat wij beschaafd bewustzijn noemen, heeft zich gestaag afgescheiden van de basisinstincten. Maar deze instincten zijn niet verdwenen. Ze hebben alleen het contact met ons bewustzijn verloren en zijn dus gedwongen zich op een indirecte manier te doen gelden. Dit kan door middel van fysieke symptomen bij een neurose, of door incidenten van allerlei aard, of door onverklaarbare stemmingen, onverwachte vergeetachtigheid of spraakfouten… de moderne mens beschermt zichzelf tegen het zien van zijn eigen gespleten toestand door een systeem van compartimenten. leven en zijn eigen gedrag worden als het ware in aparte laden bewaard en worden nooit met elkaar geconfronteerd.”

Dus de donkere schaduwkenmerken die we allemaal bezitten, hopen zich op in de hoeken van onze onbewuste geest, en worden nooit voldoende geïntegreerd in onze bewuste geest omdat we onze gespleten staat in de eerste plaats nooit zien (vanwege onze psychologische afweermechanismen). En dus gaan we door met het verzamelen van deze duistere verlangens, motivaties en angsten.

Dit gebrek aan bewustzijn van het Schaduw Zelf – en de ontkoppeling van ons ware Hele zelf – kan gevaarlijk zijn.

De ontkenning van de schaduw kan leiden tot fysieke, emotionele, psychologische en interpersoonlijke gevolgen die zeer lang aanhouden.

Onderdrukking van het schaduwzelf

Het is begrijpelijk dat het proces van beschaafd worden vereist dat we aspecten van onszelf verdringen die niet passen in het gestructureerde ideaal van onze samenleving. Het kost ons echter veel. We worden heel en compleet geboren, maar we leren langzaamaan om gefragmenteerde levens te leiden, waarbij we sommige delen van onze natuur accepteren, maar andere delen afwijzen en negeren.

Een vakantie naar een ander deel van de wereld zal je laten zien hoe willekeurig sommige van deze “goede/slechte” indelingen zijn die het schaduwzelf creëren. In het Westen wordt oogcontact bijvoorbeeld als zelfverzekerd en boeiend ervaren, terwijl het in Japan als arrogant en onbeleefd wordt ervaren. In het Midden-Oosten is boeren na een maaltijd een teken van plezier, maar overal ter wereld wordt het als vulgair en lomp gezien. En in Amerika worden tv-programma’s met gewelddadige moorden als acceptabeler beschouwd dan naaktheid of seksuele handelingen, terwijl in Europa het tegenovergestelde het geval is. Dit zijn slechts enkele voorbeelden.

Kortom, de onderdrukking van onze negatieve eigenschappen of emoties in de samenleving is een van de grootste barrières in iemands reis naar eigenliefde en authentiek leven. Hoe kun je volledig en met heel je hart accepteren wie je bent als er kanten van jezelf zijn waarvoor je te bang bent om te verkennen?

Begrijp me niet verkeerd, het idee van het “Schaduw Zelf” is niet alleen van toepassing op de psychologie. Veel oude sjamanistische leringen hadden betrekking op de voorbereiding op een ziekte of een spirituele dood door op te stijgen in je eigen duisternis of “schaduwzelf”, en herboren te worden in een poging om je de ervaring en het inzicht te geven om jezelf te genezen en die genezende wijsheid naar de mensen van je stam te brengen.

Hoe spiritualiteit en religies bijdragen aan de onderdrukking van de schaduw

Dus, afgezien van de ideeën van de samenleving over acceptabel en onaanvaardbaar gedrag, wat veroorzaakt nog meer zo’n grote onderdrukking van het schaduwzelf? In werkelijkheid komt veel ervan voort uit de eindeloze overvloed aan motiverende “feel good”-leringen die er zijn.

Als je merkt dat veel modern spiritueel en religieus werk draait om het bewegen naar het ‘licht’, het accepteren van het ‘licht’ en het zoeken naar het ‘licht’. Maar door dit te doen, negeren we het geheel van wat het is om mens te zijn! In feite bieden veel van de spirituele en new age leringen een ontsnapping voor degenen die niet verantwoordelijk willen zijn voor zichzelf en hun leven.

Het is begrijpelijk dat de “lichte” energieën meestal worden weergegeven met nobele waarden zoals liefde, vrede, vreugde, harmonie en mededogen. Veel spirituele en religieuze bewegingen negeren of veroordelen de duistere elementen zoals woede, wraak, controle, angst, schaamte, concurrentievermogen, jaloezie en lust volledig. Omdat deze donkere kenmerken worden geassocieerd met negativiteit of ‘kwaad’, worden ze uit angst vermeden en nog dieper in ons begraven. Maar dit is een tragische fout met ernstige gevolgen.

Hoe meer onze duisternis wordt vermeden, hoe meer ze in ons groeit, wachtend als een vulkaan om op elk onverwacht moment naar buiten te gutsen.

Het belang van integratie vs. spirituele omzeiling

Interessant is dat veel zoekers naar spirituele groei denken dat op de een of andere manier alle negatieve eigenschappen in henzelf uiteindelijk zullen worden getranscendeerd als ze “ontwaken tot hun Hogere Zelf”, “door hun karma heen werken” of “meer verlicht worden”.

Maar uit mijn eigen ervaring is dit een vorm van spiritueel omzeilen: spiritualiteit gebruiken om alles wat ongemakkelijk in ons is te vermijden in plaats van het eerlijk en moedig onder ogen te zien. Bovendien helpt het je daadwerkelijk naar je Schaduw Zelf te keren je om deze losgekoppelde delen van jezelf te omarmen, waardoor er meer psychologische en spirituele balans (heelheid) ontstaat. Het ontkennen van je duisternis creëert alleen maar chaos en disharmonie.

Het sleutelwoord hier is ‘integratie’, dat afkomstig is van het Latijnse woord integratus, wat heel maken betekent. Een innerlijke kwaliteit integreren is er eigenaarschap en verantwoordelijkheid voor nemen, in plaats van het te verwerpen of te ontkennen. De voordelen zijn talrijk: gezond verstand, genezing, meer mededogen, kalmte, begrip en heelheid zijn allemaal te vinden in integratie.

Aan de andere kant is het tegenovergestelde van integratie “desintegreren” – of gefragmenteerd raken en in stukken worden verdeeld. Iemand die bijvoorbeeld “instort” of “uit elkaar valt”, is iemand die niet in staat is geweest om met stress om te gaan en die te veel van zijn persoonlijkheidskenmerken heeft genegeerd, vooral schaduw zelf kenmerken om normaal te kunnen functioneren. In werkelijkheid kan een gefragmenteerd persoon nooit tegenspoed aan, omdat ze geen volledig centrum hebben en ze het leven altijd vanuit de hoeken van hun persoonlijkheidsdelen behandelen. Daarom is integratie zo essentieel: het helpt ons weer heel te worden.

De rechts- en linkshandige paden

In esoterische takken van het hindoeïsme, zoals tantra of westerse esoterische occulte leringen, hebben ze zogenaamde rechts- en linkshandige paden naar het ervaren van Eenheid, Verlichting of het Hogere Zelf.

Door de geschiedenis heen is links altijd geassocieerd met duistere, radicale of sinistere elementen. Zelfs de etymologie van het woord ‘sinister’ betekent ‘van de linkerkant’. Ook in moslim-, Chinese, joods-christelijke en zelfs hindoeïstische religies wordt de linkerhand geassocieerd met de onreine kant, wat hoogstwaarschijnlijk de reden is waarom sommige van deze culturen het gebruiken om hun … achterwerk af te vegen!

Tegenwoordig is het ‘rechtshandige pad’ wat de meesten van ons begrijpen als het streven naar positieve dingen, zoals het overwinnen van persoonlijke gebreken en beperkingen, het zuiveren van onze zonden en al het andere dat ons helpt om contact te maken met ons ‘hogere zelf’. Het linkshandige pad wordt echter geassocieerd met delen in ons die typisch worden bestreden, afgewezen, ontkend, gevreesd, en zo wordt het onze grootste innerlijke belemmering, maar tegelijkertijd de sleutel tot onze bevrijding.

De waarheid is dat we beide handen hebben, niet slechts één, en we moeten leren ze op een evenwichtige manier te gebruiken als we een evenwichtig leven willen leiden.

Het rechtshandige pad probeert het persoonlijke zelf te verbeteren, zijn gebreken te overwinnen, maar het linkshandige zoekt onderzoek, probeert de schaduwen onder ogen te zien in zijn streven naar zelfzorg. Net zoals wordt weergegeven in het oude symbool van de Yin en Yang, zal de tweedeling van rechts en links verdwijnen als je beide tegenpolen in evenwicht brengt.

Persoonlijk denk ik graag dat er eerst duisternis was. In tegenstelling tot licht is duisternis oneindig. Onder elke rots vind je duisternis, maar licht en duisternis hebben elkaar nodig om te ontstaan. Tenzij je eerst die duisternis in jezelf leert omarmen, kun je het licht van eigenliefde nooit op een evenwichtige manier nastreven.

Veel rechtshandige new age leringen spreken over het leunen naar de “hogere chakra’s” en het vermijden van de lagere. Op de lange termijn zal dit echter niet erg nuttig zijn. Tenzij de fundering van je huis stevig en stabiel is, hoe mooi je het huis ook decoreert en eraan werkt, vroeg of laat zal je huis instorten.

13 soorten schaduw zelven

We dragen allemaal demonen in ons. Soms vangen we er vluchtige glimpen van op, soms zijn we er getuige van in volledige frontale chaos, maar voor het grootste deel negeren en begraven we hun bestaan, hetzij uit angst, schuld of pure schaamte. Het ontdekken van onze demonen is een essentieel onderdeel van innerlijk werk.

Onze innerlijke demonen zijn er in veel verschillende vormen en variëteiten. Terwijl sommigen woester zijn dan anderen, lijken anderen helemaal niet zo monsterlijk te zijn – totdat we later in ons leven de duivelse gevolgen plukken.

Hieronder heb ik 13 verschillende schaduwen gecategoriseerd die je op je pad zou kunnen tegenkomen. Sommige overlappen elkaar en vele zijn met elkaar verbonden, wat betekent dat het niet ongebruikelijk is om meer dan een aantal verschillende schaduwen te bezitten:

1. Het egoïstische monster

Oorzaak: primaire angst om “niet goed genoeg te zijn”; niet bestaande, niemand zijn

Deze persoon vertoont de volgende kenmerken: arrogantie, egocentrisme, hoogdravendheid, onattentheid, genotzucht, narcisme, overdreven trots.

2. Het neurotische monster

Oorzaak: angst voor het leven, anderen en zelf; verlangen om de controle terug te krijgen

Deze persoon vertoont de volgende kenmerken: paranoide, obsessief, achterdocht, kieskeurig, veeleisend, masochistisch, dwangmatig gedrag.

3. Het onbetrouwbare monster

Oorzaak: angst voor het leven in het algemeen

Deze persoon vertoont de volgende kenmerken: geheimzinnig, impulsief, lichtzinnig, onverantwoordelijk, bedrieglijk, onbetrouwbaar.

4. Het emotioneel onstabiele monster

Oorzaak: basisgevoel van “niet lief te hebben” en machteloos; reactie op onopgeloste emotionele pijn

Deze persoon vertoont de volgende kenmerken: humeurig, melodramatisch, manipulatief, huilerig, over emotioneel, impulsief, veranderlijk.

5. Het controlerende monster

Oorzaak: fundamenteel wantrouwen in het leven, gevoelens van verlatenheid en “niet goed genoeg zijn”

Deze persoon vertoont de volgende kenmerken: achterdochtig, jaloers, bezitterig, bazig, obsessief.

6. Het cynische monster

Oorzaak: bescherming tegen te kwetsbaar voelen

Deze persoon vertoont de volgende kenmerken: negatief, over kritisch, neerbuigend, haatdragend, chagrijnig.

7. Het toornige monster

Oorzaak: angst voor anderen, wantrouwen in het leven, gesloten hart

Deze persoon vertoont de volgende kenmerken: meedogenloos, wraakzuchtig, bitchy, opvliegend, twistziek.

8. Het stijve monster

Oorzaak: angst en afwijzing van het onbekende, chaos en ego-dood

Deze persoon vertoont de volgende kenmerken: gespannen, intolerant, racistisch, seksistisch, bekwaam, homofoob, koppig, compromisloos, inflexibel, bekrompen.

9. Het gladde monster

Oorzaak: wantrouwen jegens het leven, anderen en jezelf

Deze persoon vertoont de volgende kenmerken: oppervlakkig, sluw, inconsequent, listig, glad.

10. Het nonchalante monster

Oorzaak: begraven verdriet, angst en schaamte (gevoelloosheid is een verdediging)

Deze persoon vertoont de volgende kenmerken: emotioneel ontkoppelt, onverschillig, zorgeloos, niet opgewonden.

11. Het perverse monster

Oorzaak: onderdrukte seksuele energie, mogelijk onopgeloste kinderwonden

Deze persoon vertoont de volgende kenmerken: sadistisch, wellustig, verdorven, corrupt.

12. Het laffe monster

Oorzaak: angst, ongeloof in zichzelf

Deze persoon vertoont de volgende kenmerken: wilskrachtig, timide, angstig.

13. Het naïeve monster

Oorzaak: weigering om op te groeien, gebrek aan geïndividualiseerd ego

Deze persoon vertoont de volgende kenmerken: kinderachtig, kleinzielig, onvolwassen, onlogisch, eenvoudig van geest, leeg.

Met hoeveel van deze innerlijke Monsters kun jij je identificeren? Houd er rekening mee dat deze lijst alleen de donkere kant van de schaduw verkent, niet de lichte kant waar de positieve onderdrukte eigenschappen van onze natuur begraven liggen.

Het schaduwzelf omarmen

Onze reis van zelfrealisatie lijkt een beetje op Dante’s Inferno.

Voordat we uit de “hel” komen, moeten we door de diepten van onze innerlijke duisternis wandelen. Veel religies symboliseren deze ervaringen goed. Twee beroemde voorbeelden zijn het geval van Jezus die Satan in de woestijn onder ogen moest zien en Boeddha’s ontmoeting met Mara (de boeddhistische satan) voordat hij spiritueel ontwaakte.

Als ik schrijf over het omarmen of integreren van je schaduwzelf, wil ik niet toegeven aan een verlangen dat in je opkomt.

Je boosheid toegeven, bijvoorbeeld, zal eenvoudigweg resulteren in meer woede. Met het omarmen van je innerlijke duisternis bedoel ik dat het nodig is dat je het ‘aanvaardt’. Door je duisternis te accepteren, kun je verantwoordelijkheid voor jezelf nemen, en als je eenmaal echt een van deze duistere eigenschappen erkent in plaats van ze te vermijden, zullen ze plotseling geen controle meer over je hebben.

Eerlijkheid en moed zijn cruciaal

Door eerlijk tegen onszelf te zijn en onze schaduwelementen te accepteren, bevrijdt het ons om echt getuige te zijn van de onbekende gebieden van onze geest, waardoor we kunnen zien dat we niet deze elementen zijn, maar eenvoudigweg gedachten, gevoelens en drijfveren bezitten die komen en gaan. Je kunt niet gewoon “voorbij haat” gaan als je niet eerst aan jezelf toegeeft dat je in feite haatgevoelens hebt.

Om zelfliefde volledig te ervaren, moeten we leren om eerlijk onze Schaduw Zelf onder ogen te zien en moedig de donkere, troebele wateren van het onbekende in te reizen. Anders veroordelen we elke keer dat we andere mensen veroordelen vanwege hun schaduwkenmerken, in wezen ons hypocriete zelf in het proces.

Een heel en evenwichtig zelf is een verzoening van alle delen, een innerlijke eenwording.

Het is geen toegeeflijkheid aan de donkere delen van onze natuur, maar een aanvaarding en directe ervaring ervan in het licht van bewust bewustzijn en diepe eerlijkheid. Dit is het tegenovergestelde van veel zelf verloochenende traditionele spirituele methoden om het zelf te onderwerpen, te ontkennen of ascetisch te disciplineren. Anders leven, wat altijd mijn insteek is bij wat ik doe, is authentiek zijn. En om authentiek te zijn, moeten we alle delen van ons innerlijke zelf onder ogen zien en omarmen – dat wat cultureel ongewoon of bizar is.

Er zijn versterkende eigenschappen verborgen in de schaduw

Het is verbazingwekkend om te beseffen dat vaak de alledaagse kenmerken van mensen degenen zijn die sociaal acceptabel zijn.

In wezen worden alle “primitieve” eigenschappen in ons naar de Schaduw gestuurd, maar tegelijkertijd worden alle creatieve, unieke, innovatieve en verschillende kwaliteiten in ons ook beperkt tot de Schaduw omdat ze sociaal niet acceptabel zijn.

Het verkennen van je duisternis is niet per se allemaal kommer en kwel. Sterker nog, je zult waarschijnlijk verrast zijn door de eindeloze reeks creatieve en interessante dingen die je vindt die jarenlang in het geheim zijn begraven.

Je Schaduw Zelf accepteren en omarmen is weer Heel worden en zo een glimp proeven van hoe authentieke “heiligheid” voelt.

3 verhelderende manieren om je schaduwzelf te ontmoeten

Er zijn verschillende manieren om je schaduw te leren kennen en te verkennen. Als je een meer heel en geïntegreerd mens wilt worden, is het cruciaal dat je je schaduw onder ogen ziet en wat schaduwwerk doet. Ik bespreek enkele eenvoudige schaduwwerk oefeningen hieronder:

1. Tekenen of schilderen

Kunst is de hoogste vorm van zelfexpressie en ook een geweldige manier om je Schaduw zich te laten manifesteren. In de psychologie is een effectieve manier om een cliënt beter te begrijpen door middel van kunstzinnige therapie: om ze te laten tekenen wat ze voelen of denken. Maar je hebt niet per se een therapeut nodig om deze activiteit te doen.

Pak gewoon een blanco vel papier, zoek een rustige plek en richt je aandacht naar binnen. Misschien wil je je Schaduw vragen: “Wat wil je dat ik nu weet?” en dan schilderen of tekenen wat in je opkomt. Zelfs de vreemdste mentale beelden of scenario’s kunnen een zaadje van wijsheid bevatten en helpen verborgen gevoelens, gedachten of herinneringen te onthullen.

Zorg ervoor dat je deze activiteit niet oordelend en met een open geest benadert. Als je bang bent voor oordeel van jezelf, word je geremd en kun je niet volledig profiteren van deze oefening. Wees dus zachtaardig en ontvankelijk. Laat wat ontstaat, opstaan. Onthoud dat je Schaduw een deel van jou is, maar het definieert jou niet.

2. Schrijf

Goethe Faust is naar mijn mening een van de beste werken over de ontmoeting van een ego en zijn schaduwzelf. Zijn verhaal beschrijft het leven van een professor die zo afgezonderd en overweldigd raakt door zijn schaduw dat hij op de rand van zelfmoord komt, alleen om te beseffen dat de verlossing van het ego alleen mogelijk is als de schaduw tegelijkertijd wordt verlost.

Het schrijven van een verhaal waarin je je schaduwelementen op de personages projecteert, is een geweldige manier om meer te weten te komen over je innerlijke duisternis.

Als verhalen niet jouw ding zijn, probeer dan een paar weken lang elke dag een dagboek bij te houden of een dagboek bij te houden waarin je zowel goede als slechte emoties, gedachten en gewoonten vastlegt. Deze oefening zal helpen om een licht te laten schijnen op de heldere en donkere elementen van je natuur. Het doorlezen van je dagboek kan je ook helpen de balans te vinden die je nodig hebt in je leven, en zowel lichte als donkere emoties in je te accepteren.

3. Gebruik de wereld als een spiegel (projectietechniek)

De schaduw beschrijft het deel van de psyche dat een individu liever niet zou erkennen.” – John Elder

Projectie vormt het hart en de ziel van de schaduw: het is hoe de schaduw zichzelf verbergt en beschermt.

Heel eenvoudig, we projecteren de kwaliteiten van onszelf die we niet leuk vinden op anderen, zodat we er niet in onszelf mee te maken hebben. Projectie helpt ons ook om verantwoordelijkheid voor onszelf te vermijden en helpt ons in plaats daarvan om anderen de schuldigen en zondebokken te maken voor onze onopgeloste problemen.

Projectie is echter in feite een krachtig hulpmiddel voor schaduwwerk dat ons helpt ons schaduwzelf te verkennen als het opzettelijk wordt gedaan. Wanneer je andere mensen en de wereld als geheel met aandacht benadert, kun je ontdekken op wie en wat je je schaduw projecteert (en waarom).

Wat interessant is aan de Schaduw is dat we niet alleen onze negatieve eigenschappen en elementen op anderen projecteren, maar ook op onze goede. Het is alsof we onbewust weigeren onze nobele elementen te omarmen omdat het ego bang is dat deze positieve elementen onze huidige persoonlijkheidsstructuur zullen veranderen en verstoren.

Dus hoe oefenen we de projectietechniek?

Kortom, gebruik de wereld als spiegel. Observeer wat je heimelijk wel of niet leuk vindt bij andere mensen, uitgaansgelegenheden, tv, boeken en situaties.

Huidige films en televisieprogramma’s weerspiegelen bijvoorbeeld onze diepe interesse in de duistere aspecten van onszelf. Waarom zouden we anders zo gefascineerd zijn door deze constante strijd tussen goede en kwade krachten? Superhelden-, fantasie- of actiefilms laten de dichotomie Helden vs. Slechterikken zien, terwijl we ook verliefd worden op charmante personages die hun duistere kanten omarmen, zoals Dexter, The Joker of Walter White (Breaking Bad).

Vaak worden onze edelste schaduwkenmerken geprojecteerd op de mensen die we leuk vinden, bewonderen of verliefd op worden. Het tegenovergestelde is ook waar: en de meest weerloze wezens kunnen de dragers worden van je negatief geprojecteerde schaduwzelf eigenschappen. Kinderen zijn bijvoorbeeld de perfecte uitlaatklep voor onze woede, frustratie en andere negatieve emoties. De kleinste ongelukken of ondeugende acties kunnen worden bestraft met onevenredige en destructieve woede. Ook huisdieren zijn helaas net zo kwetsbaar. Projectie is voor velen van ons altijd gemakkelijker dan assimilatie.

Projectie, of het nu licht of donker is, is altijd schadelijk. Je belast niet alleen een ander met je duistere elementen of druk van verafgoding, maar je vermijdt ook de verantwoordelijkheid voor je Schaduw te nemen en verliest de kans om een staat van extatische Heelheid te vinden.

Dus gebruik de wereld als je spiegel. Schrijf op wat je over jezelf waarneemt. Wees ruimdenkend en ontvankelijk. Toon vriendelijkheid voor jezelf. Binnenkort zal je op weg zijn om alle delen van jezelf terug te winnen en steeds dichter bij Heelheid te komen.

***

Tot slot zijn er nog een paar ideeën om je Schaduw Zelf te ontmoeten:

  • Elke dag meditatie beoefenen (gedurende 30 minuten of langer) schijnt vaak het licht op schaduwdelen
  • Meer zelfbewustzijn ontwikkelen (hierdoor kun je je meer bewust worden van je woorden, gedachten, gevoelens en gedragingen, waardoor je je fouten gemakkelijker kunt identificeren)
  • Vrienden, partners of geliefden vragen wat volgens hen je grootste persoonlijkheidsfouten zijn
  • Ervoor zorgen dat je een analytische, niet oordelende en medelevende houding aanneemt ten opzichte van jezelf, in plaats van de rol van aanklager, rechter of verdediger te spelen, wat je vermogen belemmert om je schaduw zelf volledig te omarmen

Terug naar alle artikelen

2 reacties

  1. Natasha,

    Bedankt voor de mooi en uitgebreide uitleg over het donkere onderdrukte deel in ons zelf.

    Het nodig mij uit hier mee aan de slag te gaan.

    Warme groet
    Bianca de winkel

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *